Thorkill blog

Najliczniejszą grupą większych bojowych okrętów pełnomorskich, które na skutek rozpadu ZSSR, w rożnych okolicznościach znalazły się na stanie Marynarki Wojennej (MW) Ukrainy, były korwety projektu 1124. Łącznie w pierwszej połowie lat 90-tych aż sześć takich jednostek ("Winnica", "Czernihów", "Chersoń", "Sumy" oraz dwie wciąż wtedy nieukończone "Tarnopol", "Łuck"), weszły w skład sił morskich Ukrainy.  Ten artykuł przedstawia historie pierwszej z nich. Korweta "Winnica" wytrwała najdłużej z powyższych okrętów w aktywnej służbie w MW Ukrainy, aby w 2022 r. już w roli hulku szkolnego wziąć pasywny udział w wojnie rosyjsko-ukraińskiej. Korwety projektu 1124 Okręty projektu 1124 to małe korwety przystosowane do wykonywania zadań zwalczania okrętów podwodnych, patrolowych oraz eskortowych w pobliżu portów i na wodach przybrzeżnych. Ich budowa rozpoczęła się pod koniec lat 60-tych XX w. i trwała aż do końca istnienia ZSRR.

Wizyta prezydenta Turcji R. Erdogana w Moskwie 5 marca 2020 r. i uzgodnione w jej trakcie z prezydentem FR W. Putinem zawieszenie broni w rejonie Idlibu (tzw. Memorandum Moskiewskie), okazało się pierwszym trwałym rozejmem w Syrii od rozpoczęcia konfliktu w 2011 r. Obowiązuje ono bowiem i jest mniej więcej przestrzegane przez wszystkie strony konfliktu do dnia dzisiejszego. Data 5 marca 2020 r. stanowi więc pewien punkt zwrotny w historii konfliktu w Syrii, w wyniku której z fazy aktywnej przeszedł on w fazę uśpienia. Data ta stała się także punktem zwrotnym w historii rosyjskiej misji wojskowej w Syrii. Po podpisaniu porozumienia w Moskwie aktywność i liczebność wojsk rosyjskich w Syrii zaczęła bowiem spadać, a sam rosyjski kontyngent wojskowy zmienił swój charakter ze stricte bojowego na stablizacyjno-szkoleniowy.  O ile w latach 2015-2020 liczebność kontyngentu oscylowała wokół 10 tys. żołnierzy, około 30 samolotów bojowych i 30 śmigłowców, w 2021 r. spadła ona według autora tego op